Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır , Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor , Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini, Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim , Senden kopardım çiçeklerin en solmazını , Toprakların en bereketlisini sende sürdüm , Sende tattım yemişlerin cümlesini . Desem ki sen benim için , Hava kadar lazım, Su kadar mübarek , Nimettensin ,nimettensin ! Desem ki… İnan bana sevgilim inan , Evimde şenliksin , bahçemde bahar , Ve soframda en eski şarap . Ben sende yaşıyorum , Sen bende hüküm sürmektesin. Bırak ben söyleyeyim güzelliğini , Rüzgarlarla , nehirlerle, kuşlarla beraber . Günlerden sonra bir gün , Şayet sesimi fark edemezsen, Rüzgarların , nehirlerin , kuşların sesinden , Bil ki ölmüşüm . Fakat yine üzülme , müsterih ol , Kabirde böceklere ezberlettim güzelliğini , Ve neden sonra Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede , Hatırla ki mahşer günüdür , Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum … Cahit Sıtkı TARANCI
ReKlam
0 yorum:
Yorum Gönder