Korkuyorum artık Ölmekten,
Ne kadar çok isterdim halbuki,
Uzaklarda
yapayalnız ölmeyi.
Ne zordur yaşarken ölmek,
Koskaca İstanbul gibi
şehirde
Geçmişe hapsedilmek.
Korkuyorum artık kaybetmekten,
Oysa
kaybedicek birşeyim yoktu.
Yıkılmış bütün hayellerim
Enkaz altında kalan
umutlarım,
Kurtarılmayı bekler olmuş
Hiç olmucağına inanmış bir
şekilde.
Korkuyorum artık birini üzmekten,
Kimseyi üzemiceğimi
bilsemde.
Başkasının üzmesinede engel olmak,
Sert esen rüzgara,"esme" diye
haykırmak,
Yağan yağmura "dur" diyebilmek,
Küstahlıkmıdır
acaba.
Korkmuyorum artık yaşamaktan,
Azraile kafa tutucak
kadar.
Seni tanıyınca fark ettim,
Yaşamaya değer birşeyler var
hala
Yıldızlarla,kumlar arasında...
ReKlam

0 yorum:
Yorum Gönder