Büyük Sevinç Araştırdığım karanlığı göremiyorum artık. Gemi direği yapılacak ağacın sürekli sevincini duyuyorum, ormanların kalıtına sahibim, yolu yalayan rüzgara ve dünyasal ışığın altında seçilmiş bir güne. Başka kitaplarda hapsolsun diye değil yazdıklarım, ne de zambak müptelası çıraklar için, fakat su ve ay isteyen sıradan insanlar için yazıyorum, değişmez düzenin parçaları olan okullar, ekmek ve şarap, gitarlar ve çalgılar isteyenler için. Halk için yazıyorum, okumasalar bile şiirlerimi kendi garip gözleriyle. An gelecek ki, bir dize, yaşantıma değen o hava ulaşacak kulaklarına onların, ve o zaman kaldıracak ırgat bakışlarını, maden işçisi gülümseyecek kırarken kayayı, çoban silecek alnının terini, elini titreşimiyle yakan balıktan yükselen ışığı daha bir berrak görecek balıkçı, ve tamirci, ak pak ve yeni yıkanmış, sabun kokarak okuyacak benim dizelerimi, ve belki şöyle diyecekler: 'Bir yoldaştı O! '
ReKlam
0 yorum:
Yorum Gönder